Kenema, Bo, Makeni en Kabala

Nou ik ben dus toch terug gegaan naar John Obey. Dacht dat is beter, dan kan ik tenminste rustig aan het strand zitten en eventueel vanuit daar ergens heen gaan. Ik heb Momoh gebeld en die heeft zijn broer gestuurd om me op te halen bij de Total Gas station in Freetown. Zijn naam is Alie. Een hele lange jongen, die graag naar Nederland op vakantie wil om te kijken of er iemand langer is dan hem. Alie werkt met een Nederlandse man, Mr Robert, en vond het leuk om een paar nederlandse woorden/zinnen te leren. Dus ik heb wat voor hem opgeschreven, zoals Hoe gaat het? en Goedemorgen. Hij wilde Robert verassen met zijn Nederlandse skills.

In john obey heb ik weer wat gerelaxed (doe niets anders..) Ik had dus een soort blaasontsteking. Heel irritant, want ik moest dus constant naar het toilet, voor niets. En verder is zaterdag Ben Kenee gekomen naar John obey. Hij komt uit de UK en is samen met Philippo uit Italie de opgrichter van Tribewanted. Hier in John obey waren ze dus helemaal verheugd dat hij zou komen.

Maandag naar Bo gegaan. Ik had gevraagd of Momoh met me mee wilde gaan als ik zijn transport en hotel zou betalen (kost hier bijna niets). Dat is prima. Maar hij had maar 3 dagen de tijd, want dan moest hij echt weer terug zijn voor werk. Plan was dus eerst alleen Bo en Kenema. We hebben vanaf waterloo de bus genomen naar Bo. Dit was een busje voor 8 mensen maar we zaten er in totaal met 14 mensen. Exclusief ook nog wat kippen. We waren dus echt overbeladen. In het eerste dorpje ging het al mis. Motor was oververhit. Vanaf toen moesten we elke 30 minuten rijden, ook 30 minuten stoppen om de motor te laten afkoelen en nieuw water bij te vullen. Het ging dus erg langzaam. Ik vond het op dat moment geen probleem dat we steeds moesten stoppen met mijn blaasontstekening. Kon ik mooi steeds even plassen. Momoh moest dus steeds even ergens gaan vragen of ik daar mocht plassen. En dat is dan geen gewone wc, maar gewoon op de grond ergens met een houten hekje om je heen. Als je geluk hebt zit er een gat in de grond, maar meestal niet eens. Maar ik ben er ondertussen al aan gewend. Ik plas overal!! Het was al laat toen we in Bo aankwamen dus daar een Hotel genomen.

Volgende dag naar Kenema gegaan met de bustaxi. En van Kenema een motortaxi naar Hangha, het dorpje waar Alpha is geboren. Daar wat rond gelopen, foto's gemaakt en wat telefoonnummers gevraagd. Toen weer terug naar Kenema. En nu wilde ik ook heel graag naar Kabala gaan, maar we hadden dus nog maar 2 dagen de tijd, dus besloten om meteen weer weg uit Kenema te gaan en naar Makeni met de bus gereden. Dus weer terug naar Bo gegaan, naar Masiaka en van daar naar Makeni. Daar in een hotel overnacht, want het was te laat om meteen door te gaan naar Kabala. En dus bussen zijn echt eng in het donker. Ze zitten zo vol en scheuren over de weg. In de bus van Kenema naar Masiaka zat er trouwens ook nog een geit onder me benen haha.

Woensdag ochtend vroeg naar Kabala gegaan, naar de tante van Momoh. Die regelde iemand die met ons mee kon de berg op, de berg van kabala. Nou dacht ik dat doe ik wel even, maar het was echt erg zwaar. Het pad omhoog moest nog helemaal vrij gemaakt worden van planten etc. en de weg omlaag was nog erger. En het is ook nog een hele stijle berg met allerlei rotsen. Was dus een echt survival. Na 45 minuten was ik eindelijk boven, helemaal bezweet, maar het uitzich was fantastisch. Kon heel Kabala zien liggen. Maar goed, toen weer terug naar beneden.. Dat was echt extreem survival. Soms moest ik gewoon van een rots op de nek van 1 van de jongens springen, omdat het gewoon te stijl was om zomaar naar beneden te gaan. Onze tourguide had namelijk een ander pad gekozen, welke volgens mij nog nooit bewandeld was dus echt nog helemaal dicht zat van de planten etc. Ik moest niet te veel nadenken want was echt doodsbang voor slangen... (onderweg met de bus 2 slangen gezien, 1 grote groen/gele en 1 keer een bruin/zwarte cobra die helemaal recht op zat op de weg). Beneden aangekomen had de tourguide een grote snee in zijn hand en in zijn voet, ik zat onder de krassen. Gelukkig had ik mn verbanddoos mee en jodium. Later hoorde ik van Momoh dat we door een gebied waren gelopen dat behoorde tot gebied van de secret Society. Iets van Banban genoemd. Gelukkig zijn we ze niet tegengekomen want anders had dat nog wel problemen kunnen opleveren. Bij tante heb ik me wat opgefrist en wat gegeten: Rijst met een pompoen/vis saus.

Eind van de middag, rond uur of 5, weer terug naar Makeni gegaan en van Makeni naar Waterloo. Momoh moest namelijk echt weer terug zijn om te werken. Helemaal nu Ben Keeni ook in tribewanted verbleef. We hadden een snelle taxi dus de terugweg ging goed, op een lekke band na, maar die was zo weer opgelost.

Nu weer in John obey. Komen vanavond een groep van 11 toeristen, dus ze organiseren een kampvuur met traditionele muziek. Daar wilde ik wel bij zijn natuurlijk!